"Pisma Jana z Głogowa, jednego z najwybitniejszych mistrzów Akademii Krakowskiej drugiej połowy XV wieku, prezentują nam poglądy i zainteresowania epoki. Najważniejszą dziedziną, w której ujawniają się podstawowe i pierwsze zasady rzeczywistości oraz rozumienia bytu jest sfera metafizyki, czyli filozofii bytu.

Z wielu bardzo licznych dzieł Jana z Głogowa² komentarz do "Metafizyki" Arystotelesa stanowi jeden ze znaczniejszych tekstów filozoficznych zachowanych w rękopisach, który nie był dotąd publikowany³ w odróżnieniu od innych traktatów , których większośc została wydana drukiem jeszcze za jego życia, bądź niedługo po jego śmierci. Na komentarz ten zwrócił pierwszy uwagę K. Michalski w swej rozprawce "Tomizm w Polsce na przełonie XV i XVI wieku"⁴. Drugi rękopis we Wrocławiu odnalazł M. Grabmann. Cenne informacje bibliologiczne oraz dane na temat charakteru dzieła podane są u Birkenmajera w jego "Stomata Copernicana". Na uwagę zasługują przeprowadzone tam wywody i porównania dzieł Kopernika z Komentarzem do "Metafizyki", które wskazują, że treść tego komentarza znana była M. Kopernikowi podczas jego studiów krakowskich. Pewne przesłanki heliocentryzmu zawarte w rozważaniach o tym, że Słońce, jako "najgodniejsza" z planet, rządzi ich ruchami mogły stanowić jedno ze źródeł inspiracji przyszłej doktryny Kopernika⁵. Kwestie Jana z Głogowa do "Metafizyki", w odróżnieniu od jego drugiego komentarza do tegoż działa Arystotelesa powstałego w roku 1501 w formie ekspozycji marginalnej i interlinearnej⁶, nie są materiałem do wykładów, lecz wynikiem ćwiczeń, czyli dysput sobotnich prowadzonych przez Jana z Głogowa⁷. "Nie mamy żadnej bezpośredniej wskazówki co do tego, kiedy Jan z Głogowa prowadził zajęcia z metafizyki na podstawie tych kwestii. Na pewno po roku 1467, kiedy to został magistrem, a zapewne przed 1487 (jest to data od której zachowały się zapiski dziekańskie w "Księdze pilności", która nie wymienia zajęć Jana z Głogowa z "Metafizyki"). Wiemy też, że Jan z Głogowa czerpie w swym komentarzu z kwestii do "Metafizyki" włoskiego filozofa Gabriela Zerbi. Dzieło to zostało wydrukowane w roku 1482. Jeśli przyjąć, że Jan z Głogowa korzystał z któregoś z inkunabułów tego działa zachowanych w Krakowie, to należałoby okres powstania komentarza Głogowczyka zacieśnić do lat 1482 - 1487⁸. Analizę poglądów filozoficznych Jana z Głogowa w oparciu o fragmenty wydawanego tekstu podaje po raz pierwszy p. Z.Włodek⁹. Znaczenie tego tekstu dla formacji przyszłego astronoma jak i całej filozoficznej Szkoły Krakowskiej trudno przecenić.

Komentarz Jana z Głogowa do "Metafizyki" zachował się w dwóch odpisach. Pierwszy z istniejących znajduje się w rękopisie Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu o sygnaturze IV Q 14, f. 6r - 128¹⁰. Drugi odpis jest w rękopisie Biblioteki Jagiellońskiej o sygnaturze 2453, f. 2r - 152r¹¹.